To nie jest ratel tylko raczej mangusta egipska. Mangusta egipska, ichneumon, szczur faraonów (Herpestes ichneumon) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny wiwerowatych, najbardziej rozpoznawalny przedstawiciel rodziny. Gatunek z długim, grubym, szarym lub czerwono-brązowym futrem z żółtymi włosami, zaostrzonym pyskiem, małymi uszami, długim ogonem z czarnym końcem, oraz pozbawionymi sierści tylnymi stopami i twarzą. Ma krótkie kończyny, zaopatrzone w pazury, których zwierze nie może chować. Ubarwienie rdzawe. Obszar występowania to Afryka, Izrael i południowa część Europy (Hiszpania, Portugalia). W celu wytępienia węży jadowitych sprowadzono mangustę egipską m.in. do Włoch. i Chorwacji. Ichneumon żyje pośród roślinności. To zwierze głównie o aktywności nocnej. Kopie nory. Porusza się w sposób przypominający pełzanie. W rodzinie porusza się gęsiego. Osiąga długość ciała bez ogona 51-55 cm. Ogon ma długość 33-45 cm. Jest kuzynem surykatek. Żyją w grupach rodzinnych lub samotnie (stare samce). Są aktywne w ciągu dnia, a nocą odpoczywają w wygrzebanych przez siebie norach i zagłębieniach. Biegnąc w linii prostej potrafią pozornie bez wysiłku i wyraźnej fazy przejściowej skręcić pod kątem prostym. Tak szybkie zmiany kierunku biegu pozwalają mangustom wychodzić zwycięsko z walk z jadowitymi wężami , które nie są aż tak zwrotne. Unikają w ten sposób ukąszenia błyskawicznie odskakując w bok. Ich pokarmem są drobne zwierzęta do wielkości szczura, przede wszystkim węże i jaszczurki, ponadto duże owady oraz jaja ptaków. Starożytni Egipcjanie czcili to zwierzę jako święte, hodowali je w świątyniach jako tępicieli węży a nawet je balsamowali.

U nas można trafić na zębiełka. To też maleństwo. Nie jest w zasadzie jadowity, ale w mordzie ma tyle groźnych bakterii, że jak cię ugryzie, to masz problem. Duży problem. A lwy mądrze robią, unikając starcia z tym stworem. Pożytku żadnego a straty mogą być duże.

To chyba jednak nie ratel... - coś długi ogon ma. Odwaga natomiast godna ratela ;-)

U nas można trafić na zębiełka. To też maleństwo. Nie jest w zasadzie jadowity, ale w mordzie ma tyle groźnych bakterii, że jak cię ugryzie, to masz problem. Duży problem. A lwy mądrze robią, unikając starcia z tym stworem. Pożytku żadnego a straty mogą być duże.

To nie jest ratel tylko raczej mangusta egipska. Mangusta egipska, ichneumon, szczur faraonów (Herpestes ichneumon) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny wiwerowatych, najbardziej rozpoznawalny przedstawiciel rodziny. Gatunek z długim, grubym, szarym lub czerwono-brązowym futrem z żółtymi włosami, zaostrzonym pyskiem, małymi uszami, długim ogonem z czarnym końcem, oraz pozbawionymi sierści tylnymi stopami i twarzą. Ma krótkie kończyny, zaopatrzone w pazury, których zwierze nie może chować. Ubarwienie rdzawe. Obszar występowania to Afryka, Izrael i południowa część Europy (Hiszpania, Portugalia). W celu wytępienia węży jadowitych sprowadzono mangustę egipską m.in. do Włoch. i Chorwacji. Ichneumon żyje pośród roślinności. To zwierze głównie o aktywności nocnej. Kopie nory. Porusza się w sposób przypominający pełzanie. W rodzinie porusza się gęsiego. Osiąga długość ciała bez ogona 51-55 cm. Ogon ma długość 33-45 cm. Jest kuzynem surykatek. Żyją w grupach rodzinnych lub samotnie (stare samce). Są aktywne w ciągu dnia, a nocą odpoczywają w wygrzebanych przez siebie norach i zagłębieniach. Biegnąc w linii prostej potrafią pozornie bez wysiłku i wyraźnej fazy przejściowej skręcić pod kątem prostym. Tak szybkie zmiany kierunku biegu pozwalają mangustom wychodzić zwycięsko z walk z jadowitymi wężami , które nie są aż tak zwrotne. Unikają w ten sposób ukąszenia błyskawicznie odskakując w bok. Ich pokarmem są drobne zwierzęta do wielkości szczura, przede wszystkim węże i jaszczurki, ponadto duże owady oraz jaja ptaków. Starożytni Egipcjanie czcili to zwierzę jako święte, hodowali je w świątyniach jako tępicieli węży a nawet je balsamowali.

To chyba jednak nie ratel... - coś długi ogon ma. Odwaga natomiast godna ratela ;-)