Mówi się, że to życie pisze najlepsze scenariusze. Kiedy reżyser Jacek Lusiński przeczytał w gazecie historię nauczyciela z Lublina, który z powodu choroby genetycznej traci wzrok, lecz w obawie przed utratą pracy próbuje udawać, że wszystko jest w porządku, nie krył wzruszenia. Odnalazł bohatera artykułu, zaprzyjaźnił się z nim i postanowił opowiedzieć o jego losach na dużym ekranie.